Sàwàddie!

Het is tijd om weer ff bij te bloggen...

28 februari zijn we naar Thailand gevlogen, ongeveer 8 uurtjes vliegen met continue turbulentie, Ivette was daar heel gelukkig mee haha, maar voor de rest een prima vlucht, gewoon in één keer geland en nog op het goede vliegveld ook! Niks te klagen dus. Ook stonden de mensen van het hotel al netjes te wachten om ons naar ons hotel te brengen waar we twee nachtjes zouden doorbrengen om bij te komen, geen overbodige luxe. We hadden de laatste nacht in Sydney een B&B geboekt die iets te dicht bij het vliegveld bleek te liggen, namelijk er recht naast. Niet echt veel geslapen dus, maar we hadden helaas niet zo veel opties. De vlucht ging om 18.05 uur OZ tijd en we kwamen om 23.15 uur Thailand tijdaan, vier uur tijdsverschil (het is vroeger voor de mensen die er moeite mee hebben...pa?). Dus voor we in ons hotel waren was het aardig laat en waren wij al bijna twee dagen wakker.

Na een dagje uitgerust te hebben, zijn we verhuisd naar een hotel in het centrum van Bangkok. Jezus, wat een chaos!!! Echt niet normaal! In Nederland hebben we files en die zijn best vervelend, maar in Bangkok sta je altijd vast, een ritje in een taxi van 3 km duurt rustig een uur! Je kan nog sneller lopen, ik zweer het. De straten staan helemaal vol en niet alleen met auto's... nee nee, alles gaat hier door elkaar heen.. auto's, bussen, vrachtwagens, olifanten, tuk tuk's, 6 miljoen scooters, brommers, wandelaars, fietsers, eettentjes en etc. Alles wat je maar kan verzinnen en alles in giga hoeveelheden. Daarom ruikt het ook niet echt fris.. to say the least. Het is een stad die voor ons westerlingen maar moeilijk te bevatten of te begrijpen is, zo ontzettend druk, zo rommelig, zo veel van alles en onmogelijk om enigzins normaal te navigeren, het ene moment loop je door een straatmarkt vol met alle soorten namaak troep en een paar straten verder zit je een shoppingmall die zo groot is dat je er week rond kan lopen en dan heb je waarschijnlijk nog niet alle winkels gehad, helaas verkopen ze daar alles voor ouderwetse europese prijzen. We hebben er een paar uur rondgelopen en hebben maar drie (van de acht) verdiepingen vluchtig bekeken, maar stonden echt te kijken van hoe enorm het is. Denk maar aan de V&D in Rotterdam en dan keer 40, dan kom je misschien in de buurt. En op elke straathoek staan tig tuk tuk's die je lastig vallen, omdat ze je o zo graag naar waar dan ook willen brengen. Ivette wou heel graag met zo'n ding mee, maar het is bekend dat ze altijd naar een souvenirswinkeltje gaan waar ze commissie van krijgen als wij, de domme toerist, wat koopt. Ze hebben ook hele goeie smoezen. I just need to check the oil, so we have to make a stop. En daar heb ik echt een hekel aan, ik vind zelf naar een souvenirswinkel gaan al erg genoeg, laat staan als ik er ongevraagd word afgegooid! Dus zei ik tegen de tuk tuk stuntman: Geen tussenstops, gewoon direct naar onze bestemming. De eerste zei, yeah sure en zodra we zaten begon 'ie gelijk. I need to check the oil, so.. Dus wij gelijk uitgestapt, niks betaald en naar de volgende. We hebben er een stuk of zes geprobeerd zonder succes, die eikels willen perse een stop maken. Dan maar een taxi, gewoon op de meter, geen gezeik over de prijs, zeker geen tussenstops, airco en voor anderhalf uur in de taxi betaal je vier euro, ik hou van taxi's! We hebben later die dag nog wel een ritje gemaakt in een tuk tuk zonder tussenstop. Onze stuntman reed binnen 5 minuten bijna iemand van z'n scooter, noodstop en al, uiteraard was hij van mening dat het niet zijn schuld was.

Wat voor ons zowieso een beetjewennen is, is dat we zelf niet meer koken. In OZ hebben we bijna elke dag zelf gekookt, van rosbief en stoofperen tot aan curry's en gamba's, maar nu is het dus drie keer per dag uit eten. En dat is best wel even heel wat anders, wel heel lekker natuurlijk om niet meer zelf te hoeven koken, maar je weet gewoon niet zo goed wat je moet verwachten. Vooral bij straattentjes weet je gewoon echt niet wat het is en je ziet en ruikt soms dingen die je voor geen goud wilt eten, bijvoorbeeld bruine (ja echt poepbruin) eieren, ingewanden en ook insecten hebben we al gezien. Van wie of wat die eieren zijn weten we trouwens (gelukkig) nog niet, er lopen wel verdacht veel hondjes rond die hoog blaffen.. ????
Het eten is wel heerlijk, dat is geen verrassing, maar soms wel erg pittig, te pittig, je bek staat in de fik pittig.. WATER!!! pittig hahahaha.

In Bangkok moet je natuurlijk naar het Grand Palace. Een complex vol tempels, vage gebouwen, beelden en ook een paleis. Heel indrukwekkend, zo veel detail, geschiedenis en cultuur, bijna te veel om in één keer te zien. Om de hoek ligt Wat Pho, een tempel waar een enorme , 45 meter lang en 15 meter hoog, Boeddha ligt. Ook leuk om gezien te hebben. Heel Bangkok staat vol met tempels, maar ja, wij zijn geen boeddhisten, dus na een stuk of 15 gezien te hebben vonden wij het wel mooi. Het is allemaalheel mooi hoor, maar het betekent voor ons voor de rest natuurlijk niks en heel veel bezoekers van de tempels komen ook echt uit geloofsovertuiging en niet alleen om alles te bekijken, dan blijft het langer interessant, denk ik.

Ik kon niet echt aan Bangkok wennen, te veel chaos. Ik weet het, thuis maak ik overal een chaos van, maar dit is zelfs voor mij te veel. Leuk om gezien te hebben maar ik zou er nooit langer dan een paar dagen willen zitten. Na een paar dagen Bangkok, hebben we de trein gepakt richting Ayutthaya, 70 km naar het noorden. De treinreis duurde trouwens twee en half uur. Wil er nog iemand klagen over de NS? Gelukkig hadden we genoeg plek om te zitten en onze backpacks weg te bergen. Daar aangekomen was het een aangename verrassing, een plaats die heel makkelijk te navigeren was, niemand die je lastig valt en zelfs geen chaos. Wel overal eettentjes, maar thaise mensen houden van eten, de hele dag door zie je ze bezig zijn met eten. We hebben hier ruïnes bezocht van een paleis. Heel anders dan Bangkok, (die zij allemaal in bijna perfecte staat) en heel mooi. Ik zal niet zeggen dat ik een cultuur fanaat ben, maar het is toch echt heel gaaf om het zo van dichtbij te zien.

In het restaurant van het hotel had ik beef in sweet red curry besteld, maar volgens mij had ze mij niet goed begrepen en kreeg ik een curry die ze in de hel nog terug zouden sturen, omdat 'ie te heet is... Toen de serveerster zag dat mijn hoofd de kleur kreeg van een overrijpe tomaat, mijn neus begon te lopen en er toch wel een paar traantjes zich begonnen te vormen in mijn ogen, vroeg ze of ik misschien een nieuw bord wou, iets minder pittig. Graag! En vijf liter water a.u.b.

De volgende dag zijn we naar Lopburi gereisd, weer met de trein, alleen konden we nu niet zitten, want er waren 150 mensen in een wagon die er 50 kan hebben. Gelukkig komt er om de minuut, geen grapje, een verkoper langs met drinken en eten. Er liepen 8 verkopers continue heen en weer, echt heel rustgevend. Lopburi staat bekend als de monkey town, drie keer raden waarom. Er wonen in de stad zo'n 2000 makaken. Yep, 2000. En ze zitten, hangen en lopen overal. Loop maar niet met iets eetbaars in je hand, want ze zullen proberen het te stelen en waarschijnlijk lukt het ze nog ook. Dat wil niet zeggen dat ze geen manieren hebben, want ze wachten gewoon netjes als ze oversteken tot alle auto's voorbij zijn haha. Ook Lopburi staat vol met ruïnes, waar in dit geval een hoop apen wonen. Er lopen gidsen rond en die spelen voor bodyguards. Wij hadden een heel grappig vrouwtje als gids en die had heel veel pinda's, zonnebloempitten en mais meegenomen voor ons zodat wij ze konden voeren. Echt gaaf, ze pakken het heel rustig uit je handen als je het geeft, en proberen het te stelen als je dat niet doet haha. Toen wij weg gingen kwam er een vrouw aanlopen met een plastic zak vol met mais en je raadt het al, een grote makak zag het, kwam en overwon. Dit was tot nu toe hier in Thailand één van onze leukste dagen, we hebben een uur lang apen zitten voeren en helemaal dubbel gelegen om alle apestreken die ze uithaalden.

De volgende dag was het weer tijd om in de trein te stappen. Eigenlijk wouden we een sleepertrain nemen naar Chiang Mai, maar die zat al lang vol dus hadden we geen keus en moesten we gewoon een dagtrein nemen. Op zich niet zo erg, alleen is het een reis van zo'n 600 km die 10,5 uur lang duurt. Wel met airco deze keer, maar helaas niet op tijd. Op ons ticket stond 10.30 uur, maar de trein kwam pas net na twaalven. We kregen te horen van het personeel: Not to say it's normal, but it's normal... Dus kwamen laat aan bij ons hotel en helaas te laat voor de befaamde zondagavond markt, de bekenste en leukste markt van Thailand. Echt wel jammer, want het heeft een heel leuk sfeertje, echt een studenten stad en overal muziekanten die een paar baht proberen te verdienen, uiteraard eettentjes en handgemaakte souvenirs. Helaas was bijna iedereen al bezig zijn spullen op te ruimen toen wij aankwamen. Dan maar even een biertje doen in een barretje, zo relaxed als een biertje maar €1.10 kost en een baco €2.-. In OZ betaal je overal $5.- voor een tappie, dus dit is veel beter.. en dan zit je nog in een toeristen bar ook, als je naar eenplek gaat waar de locals komen, is het allemaal nog goedkoper. We hebben hier een restaurantje ontdekt waar we heerlijk (maar echt heerlijk) eten voor maar €3.- inclusief drank en fooi. Nee, niet per man, in totaal.

Toen we hier aankwamen waren er een paar dingen die we wilden doen, één daarvan is canyoning, wat in OZ echt niet te betalen was en hier uiteraard wel. Maar helaas is het hier al te warm en te droog, dus dat feestje ging niet door. Ook wilden we graag klimmen, maar je kan hier niet topropen en aangezien wij geen van beide kunnen leadklimmen, schoot ook dat niet echt op. Daarbij is het hier ook zo'n 37 graden, een beetje warm om met je zweethandjes aan een rots te gaan hangen. Je hebt ook hier natuurlijk weer tempels en bezienswaardigheden en volop andere dingen. Voor alles kun je een tour boeken maar voor sommige dingen kun je natuurlijk ook je eigen vervoer huren. Dus hebben we voor €6,- een scooter gehuurd (altijd lachen) en zijn we zelf naar een tempel gereden boven op een berg en nog wat andere dingetjes gedaan, één daarvan is de Night Bazaar. Een hele gezellige avondmarkt met van alles en nog wat. Het is echt enorm, dus heb je wel een uur of 4 nodig wil je alles op je gemakkie kunnen zien. In Chiang Mai heb je zowieso overal gezellige straatjes met eettentjes waar je heerlijk en goedkoop kan eten, zo heb ik vanmiddag nog een paar spiesjes op, vers van de bbq en 2 voor 25 cent.. dus, nee ik heb er geen twee op hahaha.

Vandaag zijn we iets wezen doen wat niet op ons verlanglijstje stond, maar wat wel leuk was om een keer te doen. We zijn wezen schieten. We hadden geen foto's bij voor inspiratie, dus hebben we van die kartonnen mannetjes opgehangen. Het zijn echt flinke klappen uit zo'n ding, tfoe! We hadden een rifle (.22) en een pistool (9mm) en we mochten 40 keer per man schieten. Die .22 is echt een proppeschieter, maar daar kon je wel makkelijker mee mikken en die 9mm was echt wel grappig. Zelfs met oorkleppen op schrik je bij je eerste schot, wat een klereherrie! Ik heb goed nieuws, allebei de kartonnen mannen zijn dood, dus jullie kunnen rustig slapen. It's a dirty job, but someone has to do it haha.

Voor de komende dagen hebben we het volgendeop de planning staan: Ritje door de jungle op een olifant, wandelen door de jungle, langs hilltribes en watervallen en ook nog op een vlot van bamboe varen. Zo zien jullie maar weer, echt zwaar hebben we het niet!

Thailand is echt een relaxed en leuk land, dus wij hebben het zoals altijd prima naar ons zin. De mensen hier zijn heel vriendelijk en behulpzaam met veel gevoel voor humor. Ze noemen Thailand ook het land van de glimlach en terecht. Als je bedankt zegt op z'n Thais of om chopsticks vraagt i.p.v. een vork en lepel gaan ze spontaan glimlachen. Uiteraard zijn wij nu al hard op weg om pro's te worden in het eten met stokjes haha.

De hotels zijntrouwens erg schoon en de service is meestal erg goed. Voor weinig geld heb je al snel een luxe kamer! Dit houden wij voorlopig nog wel vol hahaha.

We pakken trouwens wel de sleeper train terug...

Lekker kort verhaaltje he!

Laa kòhn!