Zo dan.. verder met het verhaal.

Na onze vissessie met jaws zijn we weer richting Cairns gereden waar wij afscheid hebben genomen van de kabouter, bij deze nog bedankt voor alles en we vonden het heel leuk dat je langs bent geweest en dat je maar een hoop mensen jaloers mag maken! haha. Zoals eerder gezegd werd het voor ons tijd om richting Darwin te rijden, ca. 2900 km. De eerste 200 km daarvan zijn nog mooi en groen met bergen en boompjes en gras en natuurlijk bloemetjes en bijtjes. De volgende 2700 km zijn de saaiste die je ooit kan rijden in de geschiedenis van het hele mensdom. Dor en droog, vrijwel overal zo vlak als een pannekoek, snikheet en de
begroeing ( indien aanwezig ), inspireert weinig mensen tot ff lekker een dagje tuinieren, denk ik. Je merkt 't al, wij vonden 't niet veel, dus gelukkig is het maar een klein stukje rijden... Wat het dan weer bij tijd en wijlen spannend maakte zijn alle suïcidale beesten en geloof me, die heb je heeel veel hier. Vooral vogels moeten haast wel ongelukkig zijn, want die proberen allemaal onze camper een kopstoot te geven, sommige met succes. Maar, als je echt een drumsolo uit je camper wilt horen, rij dan ff door een paar duizend sprinkhanen heen, Phill Collins eat your heart out zou ik zeggen. Sprinkhanen zijn trouwens niet suïcidaal hoor, gewoon lomp, fijn om te weten he! De kangoeroes moeten we ook niet vergeten, die staan gewoon aan de kant van de weg te wachten tot er iemand voorbij komt rijden, zodat ze nog net ff kunnen oversteken en jou een hartaanval kunnen bezorgen. Maar, de ergste van allemaal zijn koeien. Die vinden het asfalt een heerlijke plek om te staan, beetje herkauwen of schijten, je weet wel, gewoon een beetje chillen. Als jij dan vrolijk aan komt denderen, ( is het leukst net na een blinde bocht of als het donker is ), blijven de koetjes gewoon staan. Dus wij zijn heel blij dat we nieuwe remschijven hebben laten plaatsen, je hebt ze nog wel eens nodig. Al met al is de reis naar Darwin heel goed en snel gegaan, al werd de benzine wel 'iets' duurder.. $1,88. Het minste wat we tot nu toe betaald hebben is $1,13, toch een aardig verschilletje en aangezien we de hele weg vol met de airco aan zitten, krijg je het idee dat je in een 6.3 V8 Chevy bus rijdt, 1 op 6 is gewoon mogelijk hoor.. Nog iets leuks van de outback is dat ook al zijn er misschien geen bloemetjes of bijtjes, er is wel iets anders. Iets waar je binnen één dag meer hekel aan krijgt dan wat of wie dan ook. Vliegen. Het maakt echt niet uit op welke godvergeten plek je stopt, zodra je de deur open doet, zijn ze er. En nooit ééntje..neee ze nemen gelijk hun hele kutfamilie mee. Volgens mij hebben ze dat afgekeken... En wat je ook doet, ze blijven komen, je kan deet gebruiken, effect is dat je stinkt en that's it. Je kan een soort natuurlijke olieën gemengd met citronella gebruiken, effect is dat je rondloopt als een 1,80m lange vloekende naar citroen ruikende wild zwaaiende idioot en that's it ben ik bang. Ik heb ineens medelijden met al die arme afrikaantjes, niet omdat ze honger hebben, maar vanwege die kutvliegen! Gelukkig bezit ik een enorme zelfbeheersing en word ik niet snel kwaad.. kalmte kan je redden whaa!!! Aangekomen in Darwin hebben we de zee opgezocht want ik miste het vissen. En gelijk weer een dikke Rockcod gevangen, erg leuk. Maar we hebben 'm deze keer laten gaan, want het was een speciale dag, namelijk de dag dat Ivette en ik al weer twee jaar bij elkaar waren, dus zijn we lekker wezen uit eten en drinken. Darwin viel ons heel erg mee qua temperatuur en vochtigheid en is zeker een gezellig plaatsje. Naast Darwin ligt het welbekende Kakadu National Park wat vooral bekent staat om zijn Aboriginal art. Oftewel: vingerverf voor neanderthalers, ze doen het al 24000 jaar zeggen ze, maar ik geloof 't niet, ik bedoel na zo lang oefenen zouden ze toch veel beter moeten zijn? Even zonder grappen, het is wel iets heel aparts om te zien en het is zowieso een schitterende plek, aan de ene kant begroeing die tot aan de rotsen loopt, waar je op kan klimmen waardoor je een uitzicht krijgt wat voor ons toch echt wel in de top drie staat. Schitterend gewoon, het komt op de foto's niet echt over helaas, maar je krijgt een beetje een indruk. Je kan in het park ook gratis kamperen, dus hey! Uiteraard zijn ook hier miljoenen kleine vliegende zwarte duivels, we hebben nog geprobeerd om ze uit te roken met een kampvuurtje, maar ook dat helpt niet, trouwens, terwijl ik dit zit te tikken zitten ze me ook te irriteren..krijgen jullie al een beetje medelijden? Nee? Komt nog wel, wacht maar tot je zelf een keer hier komt. Anyway, na Kakadu was het tijd om richting Uluru te rijden, je weet wel, die hele grote rode steen in het midden van Australië. Dus weer in de camper, airco aan en gaan. We hebben weer aardig doorgereden en kwamen al snel aan in Alice Springs, we zijn onderweg nog wel even gestopt bij een thermal pool midden in de jungle, echt heel tof maar afkoelen doe je niet. Die thermal pool komt uit in een rivier waar je ook in kan zwemmen, er
staat een bordje met niet duiken vanwege objecten onder water en daarnaast een ander bordje waar een verhaaltje op staat waarin gezegd word dat er krokodillen in de rivier leven, maar het zoetwater krokodillen zijn en die doen als het goed is niks. Maar blijf wel uit de buurt want ze kunnen gevaarlijk zijn. Hé?? Lekker duidelijk verhaal dus, we zijn maar in de thermal pool gebleven. Ook zijn we nog even de Devils Marbles wezen kijken, een collectie vage grote ronde stenen waarvan de Abo's denken dat het de eieren zijn van één of andere slang die de aarde heeft gemaakt..jaja fantasie hebben ze wel die mannen. Vlak voordat je aankomt in Alice rijd je voorbij de tropic of capricorn en dat houdt in dat je niet meer in de tropen zit. Je leest het goed, de tropen, de outback ligt namelijk voor een heel groot gedeelte in de tropen, maar het heeft er echt niks van weg. En toch merk je wel heel veel verschil qua omgeving en luchtvochtigheid, zodra je er onder zit wordt de lucht kurkdroog en is er veel minder begroeing en veel meer rotsen, canyon's en dat soort dingen. Wel heel mooi, en een stuk interessanter. In Alice Springs zijn we lekker op de camping gaan staan, daar ben je echt wel aan toe na een paar dagen door de outback touren. Vanuit Alice hebben we Standley Chasm bezocht, inderdaad, rotsen. Ook weer gaaf,je loopt tussen steile rotswanden door. Wat wel weer raar is, je moet betalen om op het land te komen, opzich niet raar toch? Maar het land is van de Abo's, die hebben ergens in de jaren '90 heel veel van 'hun' land terug gehad van de regering, die het op hun beurt weer leased van de Abo's. Dus ze krijgen er al voor betaald, maar schijnbaar willen ook Abo's altijd meer. Ik heb zowieso gemengde gevoelens bij het hele gebeuren, want heel veel van de Abo's die wij zijn tegengekomen zaten stijf onder de drugs of waren compleet laveloos. Nee ik heb geen Mojito voor ze gemaakt... Je ziet ze ook allemaal zitten in de dorpen, de hele dag niks doen, ze kijken je niet aan, zeggen nooit hallo, eigenlijk doen de meesten alsof je gewoon niet bestaat. Ze leven een beetje in hun eigen wereldje. Maar op heel veel plekken is hun cultuur op sterven na dood, de nieuwe generatie heeft geen zin om larven uit een boom te moeten trekken om wat te eten, de Mac of KFC is veel makkelijker en lekkerder. Je merkt ook dat heel veel Australiërs het er niet eens mee zijn dat ze geld krijgen, want ze bezorgen veel problemen maar hoeven niet te werken en dragen dus ook niks bij. Goed, genoeg politiek gelul, tijd voor actie! Dacht ik tenminste..Na Standley Chasm het gas der op om op tijd bij Uluru te zijn om naar boven te klimmen, want dat moet echt heel gaaf zijn! Tja, het zal vast heel gaaf zijn, ik kan het je niet vertellen want het was gesloten... Te warm blablabla..pffnou ja, dan maar wachten op de zonsondergang want dan begint de magische verkleuring van Ayers Rock! Althans.. dat zeggen ze. want wij hebben t niet gezien want er was sluierbewolking dus we hebben een hele mooie zonsondergang gezien met een schitterende lucht, maar Ayers Rock was niet echt op z'n best. Dat was niet alleen iets wat wij vonden hoor, iedereen was al weg voor het goed en wel donker was. Al met al blijft het een spectaculair gezicht, die enorme steen in the middle of nowhere. Ik kreeg die avond toch nog een beetje actie! Op de w.c. wel te verstaan. Tegenvaller hé. Helaas mag je bij Uluru niet camperen dus moesten wij het park weer uit op zoek naar een plek om te overnachten. Na weer wat koeien te hebben ontweken kwamen we voorbij een tankstation met een gratis camping ernaast. Dus gewoon een veld waar je mag staan. Er waren wel toiletten aanwezig en aangezien ik nog volop w.c. actie kreeg, was ik daar heel blij mee. Toen we de camper geparkeerd hadden gingen we even rond kijken en 5 meter bij onze camper vandaan zat een emoe te slapen. Echt grappig, hij maakte ook allemaal hele grappige geluidjes. De volgende ochtend werd ik wakker, trok het gordijntje open en keek een emoe aan. Blijkbaar vond 'ie het tijd voor een ontbijtje. Ik Ivette wakker gemaakt en die kwam niet meer bij, stond die emoe tegen het raam aan te tikken haha Ik was nog steeds w.c. actionman maar vette pech voor mij, er waren drie Abo's naar de plee geweest en die stonken zo dat ik nog liever naast de emoe had zitten schijten. Dus dan maar op weg naar de volgende attractie, Kings Canyon. Jaja, weer rotsen. Je kan hier een hele gave wandeling/klim maken waarbij je op de top van canyon loopt, maar helaas was deze w.c. actionman niet in staat om deze wandeling/klim te maken. Dus hebben een hele makkelijke route genomen, ook mooi maar wel een stuk minder spannend. En toen was het grote moment daar, Ivette ging voor het eerst een stuk rijden in onze camper! Na 270km was ze het aardig zat en aangezien ze Speedy Gonzales is, ging het met het verbruik niet echt geweldig, maar wel lekker snel. De volgende ochtend wou ze gelijk weer rijden en ja, ik was nog steeds w.c. actionman, dus ik was best wel blij. We waren de outback nu toch echt wel een beetje zat aan het raken, dus hadden we besloten om naar Coober Pedy te rijden, een buitenaards lijkend dorp waar heel veel gemijnd word. Het staat vooral bekend om zijn opaal, maar tegenwoordig word er ook veel goud en ijzer en zo gemijnd. Het is in Cooper Pedy extreem warm, zomers (nu dus) kan de temperatuur makkelijk boven de 50 graden worden en dat is ook gelijk de reden waarom er zoveel rare huizen, campings, kroegen en weet ik wel niet
wat zijn. Ze zijn namelijk ondergronds. Raar om te zien, maar heerlijk koel. We hebben niet naar opaal gezocht, veel te warm en opaal is lelijk. We zijn wel in een mijn geweest, altijd grappig om te zien en het was er heel koel, dat alleen was al een reden om te gaan. Maar de vissen roepen mij, dus weer gassen met de camper en naar Port Augusta waar we nu zijn, gewoon ff een paar dagen bijkomen en alles weer schoonmaken en wassen. Qua temperatuur maakt het trouwens bijna niks uit, hier is het 43 graden. Dus dat wordt een hele warme kerst voor ons. En oh ja, ik ben nog steeds w.c. actionman, dus het zou fijn zijn als dat nu een keer over gaat, vanavond maar vissen, schijnt te helpen ;)

Merry Christmas everybody! And a happy new year!

Voor de mama's: Geniet en drink met mate...hahahahaha
Voor de mensen die geen kerst vieren: Drink toch maar wat op ons.
Voor de vliegen: STERF!!!